include("site.inc"); $template = new Page; $template->initCommon(); $template->displayHeader(); ?>
Ostatnie Informacje o wydaniu w sieci | |
---|---|
Te informacje o wydaniu mogą zostać zaktualizowane. Aby zobaczyć najnowsze informacje o wydaniu Fedory, odwiedź: |
Przewodnik po instalacji Fedory | |
---|---|
Aby dowiedzieć się, jak zainstalować Fedorę, zobacz http://docs.fedoraproject.org/install-guide/. |
Problemy z instalacją nie opisane w tych informacjach o wydaniu | |
---|---|
Jeśli napotkasz problem lub masz pytanie związane z instalacją, które nie zostało opisane w tych informacjach o wydaniu, zobacz http://fedoraproject.org/wiki/FAQ oraz http://fedoraproject.org/wiki/Bugs/Common. |
Anaconda is the name of the Fedora installer. This section outlines issues related to Anaconda and installing Fedora 9.
Pobieranie dużych plików | |
---|---|
Jeśli zamierzasz pobrać obraz ISO DVD Fedory, pamiętaj, że nie wszystkie narzędzia służące do pobierania plików są przystosowane do plików o rozmiarze większym niż 2 GB. |
Anaconda domyślnie sprawdza integralność nośników instalacyjnych. Ta funkcja współpracuje z metodami instalacji z CD, DVD, dysku twardego oraz przez NFS. Projekt Fedora zaleca przetestowanie wszystkich nośników instalacyjnych przed rozpoczęciem procesu instalacji oraz przed zgłoszeniem jakichkolwiek błędów związanych z instalacją. Wiele zgłoszonych tego rodzaju błędów jest spowodowanych nieprawidłowo nagranymi CD lub DVD.
Funkcja mediacheck
jest bardzo czuła i może zgłaszać niektóre dobre płyty jaki wadliwe. Taki rezultat często jest spowodowany przez oprogramowanie nagrywające, które nie dołącza paddingu podczas tworzenia płyt z plików ISO. Aby użyć tego testu, podczas uruchamiania naciśnij dowolny klawisz, aby przejść do menu. Następnie naciśnij klawisz Tab, dodaj opcję mediacheck
do listy pakietów i naciśnij Enter.
Po pomyślnym zakończeniu funkcji mediacheck
, ponownie uruchom komputer, aby przywrócić system do normalnego stanu. Na wielu systemach powoduje to szybszy proces instalacji z płyty. Możesz już pominąć opcję mediacheck
, kiedy ponownie uruchomisz instalację.
BitTorrent automatycznie sprawdza integralność pliku | |
---|---|
Jeśli używasz BitTorrenta, wszystkie pliki, które pobierasz są automatycznie sprawdzane. Po pobraniu pliku nie musisz już go sprawdzać. Kiedy nagrasz CD lub DVD, wciąż powinieneś użyć |
Aby wykonać test pamięci przed zainstalowaniem Fedory, naciśnij Enter, aby przejść do menu startowego i wybierz Memtest86 zamiast Anacondy. Testowanie pamięci Memtest86 trwa, dopóki nie zostanie wciśnięty klawisz Esc.
. Ta opcja uruchamia samodzielne oprogramowanie testujące pamięćDostępność Memtest86 | |
---|---|
Musisz uruchomić z pierwszej płyty instalacyjnej, DVD lub ratunkowego CD, aby użyć tej funkcji. |
Fedora 9 supports graphical FTP and HTTP installations. However, the
installer image must either fit in RAM or appear on local storage,
such as Installation Disc 1. Therefore, only systems with more than
192MiB of RAM, or which boot from Installation Disc 1, can use the
graphical installer. Systems with 192MiB RAM or less fall back to
using the text-based installer automatically. If you prefer to use
the text-based installer, type linux text
at the
boot:
prompt.
Wbudowana funkcja zmieniania rozmiaru partycji ext2, ext3 i NTFS.
Obsługa zaszyfrowanych partycji.
Połączony obraz ISO uruchamiania sieciowego, zastępujący stare obrazy boot.iso
, diskboot.img
i rescuecd.iso
.
Położenie drugiego poziomu instalatora jest teraz niezależne od położenia pakietów oprogramowania.
Eksperymentalna obsługa instalowania na partycjach ext4
za pomocą opcji uruchamiania iamanext4developer
.
Natywna instalacja na komputerach x86_64
używając EFI i uruchamiając przez GRUB-a
.
Wykrywanie sprzętu jest teraz oparte na HAL-u i udev
.
Obsługa trwałych zmian na obrazach Live na nośnikach USB.
Użycie /dev/hdX
na i386 i x86_64 dla napędów IDE jest przestarzałe i zostało zmienione na /dev/sdX
. Zobacz uwagi o tym, jak ważne są etykiety urządzeń podczas aktualizacji z wydań przed Fedorą 7 oraz o ograniczeniach partycji.
Nie wszystkie kontrolery RAID IDE są obsługiwane. Jeśli kontroler RAID nie jest jeszcze obsługiwany przez dmraid, możesz połączyć dyski w macierze RAID przez konfigurację linuksowego, programowego RAID. W przypadku obsługiwanych kontrolerów skonfiguruj funkcje RAID w BIOS-ie komputera.
Niektóre serwery z wieloma interfejsami sieciowymi mogą nie przydzielać eth0 do pierwszego interfejsu sieciowego w sensie, w jakim rozumie to BIOS. Może to powodować użycie przez instalator innego interfejsu sieciowego, niż ten, który został użyty przez PXE. Aby zmienić to zachowanie, użyj następujących plików konfiguracyjnych w pxelinux.cfg/*
:
IPAPPEND 2 APPEND ksdevice=bootif
Powyższe opcje konfiguracyjne powodują użycie przez instalator tego samego interfejsu sieciowego, który jest używany przez BIOS i PXE. Można też użyć następującej opcji:
ksdevice=link
Ta opcja powoduje użycie przez instalator pierwszego urządzenia sieciowego, który jest powiązany z przełącznikiem sieciowym.
Jeśli masz problemy z instalacją, która nie wykrywa karty Smart Array, spróbuj podać linux isa
po znaku zachęty instalatora. Pozwoli to na ręczne wybranie karty.
Obecnie Anaconda nie potrafi wczytywać oprogramowania wbudowanego w przestrzeni użytkownika. Oznacza to, że urządzenia wymagające wczytywania oprogramowania wbudowanego nie jest obsługiwane w czasie instalacji. Dotyczy to wszystkich kontrolerów pamięci masowych QLogic.
Zobacz http://fedoraproject.org/wiki/DistributionUpgrades, aby uzyskać szczegółowe zalecane procedury aktualizowania Fedory.
Podczas, gdy starsze sterowniki IDE obsługiwały do 63 partycji na urządzenie, urządzenia SCSI są ograniczone do 15 partycji. Anaconda używa nowego sterownika libata
w ten sam sposób, co reszta Fedory, więc nie jest w stanie wykryć więcej niż 15 partycji podczas procesu instalacji lub aktualizacji.
Jeśli aktualizujesz system z więcej niż 15 partycjami, musisz migrować dyski do Zarządzania dyskami logicznymi (LVM). To ograniczenie może spowodować konflikty z innymi zainstalowanymi systemami, jeśli nie obsługują one LVM. Większość nowoczesnych dystrybucji Linuksa obsługuje LVM, a sterowniki są dostępne także dla innych systemów operacyjnych.
Zmiana w sposobie, na jaki jądro Linuksa obsługuje urządzenia pamięci masowej oznacza, że nazwy urządzeń, takie jak /dev/hdX
lub /dev/sdX
mogą różnić się od wartości użytych we wcześniejszych wydaniach. Anaconda rozwiązuje ten problem przez używanie etykiet partycji. Jeśli nie ma tych etykiet, Anaconda wyświetla ostrzeżenie wskazujące, że partycjom muszą zostać nadane etykiety i instalacja nie może być kontynuowana. Systemy używające Zarządzania dyskami logicznymi (LVM) i mapera urządzeń zwykle nie wymagają ponownego nadania etykiet.
Aby wyświetlić etykiety partycji, uruchom istniejącą instalację Fedory i podaj następujące polecenie po znaku zachęty terminala:
/sbin/blkid
Potwierdź, że każdy wiersz woluminu na liście posiada wartość LABEL=
, jak pokazano niżej:
/dev/hdd1: LABEL="/boot" UUID="ec6a9d6c-6f05-487e-a8bd-a2594b854406" SEC_TYPE="ext2" TYPE="ext3"
Jeśli żadne etykiety systemów plików nie zostały dodane lub zmodyfikowane, wpisy urządzeń w /etc/fstab
muszą zostać dostosowane, aby pasowały:
su -c "cp /etc/fstab /etc/fstab.orig" su -c "gedit /etc/fstab"
Przykład montowania przez wpis etykiety:
LABEL=f7-slash / ext3 defaults 1 1
grub.conf
Jeśli etykieta dla systemu plików /
(root) została zmodyfikowana, parametr startowy jądra w pliku konfiguracji GRUB-a także musi zostać zmodyfikowany:
su -c "gedit /boot/grub/grub.conf"
Pasujący przykład wiersza jądra GRUB-a to:
kernel /vmlinuz-2.6.20-1.2948.fc6 ro root=LABEL=f7-slash rhgb quiet
Jeśli etykiety partycji zostały dostosowane lub plik /etc/fstab
został zmodyfikowany, uruchom istniejącą instalację Fedory, aby potwierdzić, że wszystkie partycje wciąż można normalnie zamontować oraz można się zalogować. Kiedy skończysz, uruchom ponownie z nośnika instalacyjnego, aby uruchomić instalator i zacząć aktualizację.
Świeże instalacje są bardziej zalecane niż aktualizacje, zwłaszcza dla systemów, które posiadają oprogramowania z repozytoriów firm trzecich. Takie pakiety pozostające z poprzednich instalacji mogą nie działać tak, jak oczekujesz na zaktualizowanym systemie Fedora. Jeśli mimo wszystko zdecydujesz się na wykonanie aktualizacji, poniższe informacje mogą być pomocne:
Przed aktualizacją wykonaj pełną kopię zapasową systemu. Chroń zwłaszcza /etc
, /home
i możliwie /opt
oraz /usr/local
, jeśli są tam zainstalowane własne pakiety. Możesz używać wielu systemów z "klonem" starej instalacji na alternatywnych partycjach, aby można było do niego wrócić. W takim przypadku utwórz alternatywny nośnik uruchomieniowy, taki jak dyskietka startowa GRUB-a.
Kopie zapasowe konfiguracji systemu | |
---|---|
Kopie zapasowe konfiguracji w |
Po zakończeniu aktualizacji uruchom następujące polecenie:
rpm -qa --last > RPMS_by_Install_Time.txt
Sprawdź koniec wyjścia dla pakietów, które poprzedzają aktualizację. Usuń lub zaktualizuj te pakiety, które pochodzą z repozytoriów firm trzecich lub zajmij się nimi w inny sposób, jeśli jest to potrzebne. Niektóre poprzednio zainstalowane pakiety mogą nie być więcej dostępne w skonfigurowanych repozytoriach. Aby wyświetlić listę tych pakietów, użyj następującego polecenia:
su -c "yum list extras"