Poprzednio jądro Xen było tworzone przez przenoszenie kodu Xen z jądra 2.6.18 do obecnego jądra Fedory. To zadanie było pracochłonne i powodowało opóźnienie jądra Xen wobec zwykłego jądra i kilka wydań. Dołączenie paravirt ops sprawiło, że ten proces stał się niepotrzebny, a Xen nie wymaga już oddzielnego jądra.

Dostępne są teraz trzy metody instalacji gości linuksowych w pełnej wirtualizacji:

Ostatnia metoda pozwala na w pełni automatyczną instalację, używając plików kickstart. Wprowadza to parzystość między gośćmi HVM Xen i KVM, jeśli chodzi o metody instalacji.

Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: http://fedoraproject.org/wiki/Features/XenFullvirtKernelBoot.

Poprzednio Fedora wprowadziła możliwość zdalnego zarządzania istniejącymi domenami gości używając libvirt. Nie było możliwe utworzenie nowych gości z powodu braku możliwości zarządzania pamięcią masową. W Fedorze 9 nowe zarządzanie pamięcią masową może tworzyć i usuwać woluminy pamięci masowej na zdalnych komputerach używając libvirt.

Poprzednio aplikacja virt-manager była podczas zarządzania lokalnym nadzorcą uruchamiania jako root i używała consolehelper do uwierzytelniania z sesji środowiska graficznego. Uruchamianie aplikacji GTK+ jako root jest złą praktyką. Integracja z PolicyKit pozwala teraz na uruchamianie virt-manager jako zwykłego użytkownika.

Poprzednio Fedora wprowadziła obsługę bezpiecznego zdalnego zarządzania używając TLS/SSL i certyfikatów x509. Fedora 9 ulepsza możliwości zdalnego zarządzania, dodając obsługę uwierzytelniania przez bazę haseł, kontrolera domeny Kerberosa oraz uwierzytelnianie systemu używając PAM. Ta funkcja działa we wszystkich narzędziach używających libvirt.

Fedora zawiera także następujące ulepszenia wirtualizacji: