Ten dokument podaje informacje o używaniu oprogramowania instalacyjnego Fedory, znanym jako anaconda
. Aby dowiedzieć się więcej o anacondzie
, odwiedź stronę WWW projektu: http://www.fedoraproject.org/wiki/Anaconda.
Zarówno anaconda
, jak i systemy Fedora używają wspólnego zestawu składników oprogramowania. Aby dowiedzieć się więcej o kluczowych technologiach, odwiedź poniższe witryny WWW:
Fedora używa programu startowego GRUB
. Odwiedź http://www.gnu.org/software/grub/, aby dowiedzieć się więcej.
Fedora używa parted
do partycjonowania dysków. Odwiedź http://www.gnu.org/software/parted/, aby dowiedzieć się więcej.
Zarządzanie woluminami logicznymi (LVM) daje administratorom możliwości zarządzania pamięcią masową. Domyślnie, proces instalacji Fedory formatuje dyski jako woluminy LVM. Odwiedź http://www.tldp.org/HOWTO/LVM-HOWTO/, aby dowiedzieć się więcej.
Jądro Linux użyte w Fedorze zawiera ALSA (Zaawansowaną linuksową architekturę dźwięku). Aby dowiedzieć się więcej o ALSA, odwiedź witrynę WWW projektu: http://www.alsa-project.org/.
Zarówno systemu instalacji, jak i Fedora używają zestawu Xorg
, aby dostarczać możliwości graficzne. Składniki Xorg
zarządzają ekranem, klawiaturą i myszą dla środowisk graficznych, z którymi pracują użytkownicy. Odwiedź http://www.x.org/, aby dowiedzieć się więcej.
Fedora i anaconda
zawierają oprogramowanie VNC (Wirtualny, sieciowy komputer), aby umożliwić zdalny dostęp do ekranów graficznych. Aby dowiedzieć się więcej o VNC, zobacz dokumentację na witrynie WWW RealVNC: http://www.realvnc.com/documentation.html.
Domyślnie Fedora używa powłoki GNU bash
, aby dostarczyć interfejs wiersza poleceń. Narzędzia GNU Core uzupełniają środowisko wiersza poleceń. Odwiedź http://www.gnu.org/software/bash/bash.html, aby dowiedzieć się więcej o bashu
. Aby dowiedzieć sie więcej o narzędziach GNU Core, odwiedź http://www.gnu.org/software/coreutils/.
Fedora zawiera zestaw OpenSSH, aby dostarczyć zdalny dostęp do systemu. Usługa SSH udostępnia wiele funkcji, w dostęp do wiersza poleceń z innych systemów i sieciowe przesyłanie plików. Podczas procesu instalacji anaconda
może użyć funkcji OpenSSH scp
, aby przesyłać raporty o błędach do zdalnych systemów. Odwiedź witrynę WWW OpenSSH, aby dowiedzieć się więcej: http://www.openssh.com/.
SELinux dostarcza możliwości Obowiązkowej kontroli dostępu (MAC), które uzupełniają standardowe funkcje bezpieczeństwa Linuksa. Zobacz FAQ SELinuksa, aby dowiedzieć się więcej: http://docs.fedoraproject.org/selinux-faq/.
Jądro Linux używane w Fedorze zawiera strukturę netfilter
, aby dostarczyć funkcje zapory sieciowej. Witryna WWW projektu Netfilter dostarcza dokumentację dla zarówno funkcji administracyjnych netfilter
, jak i iptables
: http://netfilter.org/documentation/index.html.
Fedora używa yuma
, aby zarządzać pakietami RPM, które tworzą system. Odwiedź http://docs.fedoraproject.org/yum/, aby dowiedzieć się więcej.
Wirtualizacja umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu systemów operacyjnych na tym samym komputerze. Fedora zawiera także narzędzia do instalacji i zarządzania dodatkowymi systemami na komputerze z Fedorą. Można wybrać obsługę wirtualizacji podczas procesu instalacji lub w dowolnym późniejszym czasie. Odwiedź http://www.fedoraproject.org/wiki/Tools/Virtualization, aby dowiedzieć się więcej.